"Χρόνο; Τι εννοείς χρόνο;", αναρωτήθηκε εύλογα ο δήμαρχος. Πίστευε για τον εαυτό του ότι ήταν ένας στοιχειωδώς έξυπνος άνθρωπος, αλλά βρισκόμενος αντιμέτωπος με έναν πραγματικά έξυπνο άνθρωπο, συνειδητοποίησε ότι είχε πολλές απορίες και λίγες απαντήσεις.
"Ο χρόνος είναι η κινητήρια δύναμη για έναν ντετέκτιβ. Αυτό που ζητάω είναι απλό κύριε δήμαρχε. Μια προθεσμία για να λύσω την υπόθεση. Η πίεση του χρόνου αντικατοπτρίζει τη βαρύτητα της κατάστασης και εξωθεί την εγκεφαλική μου λειτουργία στο έπακρο της.", είπε ο Παλαιολόγος με τόνο που ακροβατούσε μεταξύ αυταρέσκειας και αυτοπεποίθησης.
"Ναι, αλλά για ποιo λόγο να επιλέξω εσένα για τη δουλειά;"
"Λόγω εμπειρίας... Εγώ προσωπικά σταμάτησα τον μεγιστάνα του πλούτου της Chinatown, τον Μα-Μου-Σου-Του!"
"Ποιoς είναι αυτός;"
" 'Εκλεισα με τα χέρια μου το μαγαζί του Κάκια, που τάιζε τη νεολαία μας δηλητηριασμένα donuts.", συνέχισε απτόητος να λέει, κάνοντας αυτάκια με τα δάχτυλα του στη λέξη δηλητηριασμένα.
H Σμαράγδα χασκογέλασε, μα σταμάτησε απότομα μετά από ένα παγερό βλέμμα του Παλαιολόγου.
"Και να μη μιλήσω για τότε που έβαλα στη φυλακή τον παρανοϊκό παθολόγο που τα βράδια λήστευε τους φίλους του γιου του..."
"Βγάζεις υποθέσεις από το μυαλό σου, έτσι;"
"Ωραία, να το θέσω αλλιώς. Θεωρείτε ότι η αστυνομία της πόλης είναι κατάλληλη για αυτή τη δουλειά;"
O δήμαρχος πάγωσε στη θέση του. Οι αστυνομικοί της πόλης δεν ήταν κατάλληλοι για καμία δουλειά, εκτός ίσως από το να γράφουν κρύα ανέκδοτα στα προφίλ τους στο Facebook.
"...έχεις τρία 24ωρα."
Ο Παλαιολόγος χαμογέλασε συγκρατημένα. Το χαμόγελο του ήταν ένα βήμα πριν το ενθουσιασμένο και ένα βήμα μετά το κουλ. Έβαλε ένα τσιγάρο στο στόμα του και το άναψε στα γρήγορα με ένα σπίρτο. Άρχισε να βήχει ασυγκράτητα.
"ΣΜΑΡΑΓΔΙΑ, ΔΕ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΜΟΥ; Περιμένεις να θυμάμαι μόνος ότι δεν καπνίζω;"
Πέταξε το τσιγάρο οργισμένα στο πάτωμα, μπροστά στα μάτια της ανήμπορης βοηθού, που είχε σκύψει το κεφάλι από ντρόπη. Άνοιξε την πόρτα του γραφείου.
"Παλαιολόγε, δε θα το μαζέψεις αυτό;", άκουσε τη φωνή του δημάρχου πίσω του.
"Όχι...". Έκλεισε την πόρτα με δύναμη.
Ο δήμαρχος αναστέναξε μπερδεμένος. Μάζεψε την πεσμένη κάρτα από το πάτωμα και την κοίταξε προσεκτικά. Ίσως είχε πάρει μια απόφαση που θα του κόστιζε τις επόμενες εκλογές.
Ο Ρενέ-Νάσος Παλαιολόγος έτρεχε φουριόζος στο διάδρομο του δημαρχείου, με τη Σμαράγδα από πίσω να κρατάει προσεκτικά την ουρά της καμπαρντίνας για να μη την πατήσει κανείς και λερωθεί. Ήταν πλέον πεισμένος ότι για την κακή γεύση των τσιγάρων έφταιγαν τα σπίρτα του και για αυτό δε θα έμενε με σταυρωμένα τα χέρια. Α, και είχε και έναν εγκληματία να σταματήσει. Καθημερινότητα.
Φτάσαν στην είσοδο του δημαρχείου. Παρκαρισμένο σε μια κολώνα βρισκόταν το πιστό του ποδήλατο με το καλαθάκι και τα βοηθητικά ροδάκια. Έλυσε την αλυσίδα και ανέβηκε πάνω. Γύρισε το κεφάλι του στη Σμαράγδα.
"Σμαραγδία, έχω αργήσει... έχω μια δουλειά να κάνω.", είπε με σοβαρό τόνο.
Ξεκίνησε για την πιτσαρία.
(Συνεχίζεται...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου