Στροφή στην ποιότητα.

Μια σκέψη με έχει κάνει να προβληματιστώ τις τελευταίες μέρες,έχω χάσει τον ύπνο μου πολλάκις σκεπτόμενος τη λύση σε αυτό το θέμα. Τι με απασχολεί,αναρωτιέστε? Μα φυσικά η ριζική αλλαγή στη θεματολογία αυτού του βλόγ. Το κύριο περιεχόμενο στις τελευταίες μου αναρτήσεις είναι μια κωμική σειρά αμφιβόλου ποιότητος,καθώς και νέα για μια μπάντα ονόματι Lodallica,που σύμφωνα με τον αγαπητό Heell είναι mainstream και heavy. Ποιος μπορεί άραγε να ξεχάσει τα αείμνηστα κείμενα που τίμησαν με την παρουσία τους αυτό το ιστολόγιο στο παρελθόν,όπως το κείμενο γύρω από το κούρεμα μου ή τα προσωπικά μου αριστουργήματα "Ποια είναι η Κλημεντίνη?" και "Θανάσιμος Θάνατος"? Η ακόμα και τα καταπληκτικά τραγούδια που συντρόφευσαν εμένα και εσάς σε δύσκολες στιγμές της ζωής μας, όπως το Gitar του Peter Nalitch ή το Elektronik Supersonik? Για αυτό και σκοπεύω να επιστρέψω στα παλιά. Να ανακτήσω τη χαμένη μου δόξα. Και για αυτό θα σας παραθέσω ένα τραγούδι που σημαίνει πολλά για μένα. Ευχαριστώ τον αγαπημένο μου συνάδελφο και κολλητουμπίνι Dreamkira(άρθρα του οποίου ελπίζω να δείτε σύντομα σε αυτό το blog) που μου γνώρισε αυτό το τραγούδι. Και ελπίζω να με ευχαριστείτε και εσείς το ίδιο αφού το δείτε για πρώτη φορά εδω...

Erdjan- Viski Coca-Cola

http://www.youtube.com/watch?v=8gP4Ih58Yzg


4:22 μουσικού οργασμού. Σας ευχαριστώ.

Near